воскресенье, 7 февраля 2016 г.

Ձմեռային պոեզիա

Ձյուն ու ձմեռ
Ցուրտ ու բուք
Մարդիկ ահա,
Ցրտից սառած,
Սրսրթալով անցնում՝
Տուն են շտապում:

Նայում եմ վերև՝
Մռայլ է երկինքը,
Դեմքերն են մռայլ
Հեռվից շողում է արևը անփայլ:

Նայում եմ ներքև՝
Ձեռքերս անշարժ
Կարմրած այտերով
Քայլում եմ մենակ:


Իմ անավարտ ճանապարհ:

Комментариев нет:

Отправить комментарий